ทฤษฎีนวัตกรรมแบบเปิด (Open Innovation Theory)

การสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ใหม่เพื่อเข้าสู่ระบบตลาดของผลิตภัณฑ์หนึ่ง ๆ โดยทั่วไปจะเป็นผลการวิจัยผลิตภัณฑ์ของสถาบันหรือหน่วยงานวิจัยของบริษัท โดยสถาบันวิจัยเหล่านั้น จะเป็นหน่วยที่รองรับผลของการคัดกรองแนวคิดและการจัดการความรู้ แล้วคัดเลือกแนวคิดที่เหมาะสมที่สุดไปนำเสนอไปสู่การพัฒนาตามขั้นตอนต่าง ๆ และสร้างเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่เพื่อเข้าสู่ระบบตลาด โดยสถาบันจะมีข้อจำกัดในการรองรับการพัฒนาตามขีดความสามารถของเทคโนโลยี เครื่องมือ และทรัพยากรมนุษย์ รวมทั้ข้อจำกัดตามเวลาและงบประมาณ

อย่างไรก็ตาม ภาพข้างต้นที่แสดงการทำงานของ Company A ที่มีกรอบเส้นประ แสดงเขตแดนหรือความจำกัดของระบบงานที่สามารถจะรองรับต่อการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ ที่เป็นพื้นที่ตลาดปัจจุบัน (Current market) ยังแสดงให้วิถีของการพัฒนาผลิตภัณฑ์ของสถาบันวิจัยอีก 2 ลักษณะ คือ (1) การนำเอาแนวคิดที่สองหรือแนวคิดที่มีความเหมาะสมรองลงไป ไปพัฒนาให้เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีความเหมาะสมในพื้นที่ภายนอกบริษัท เพื่อไปนำเสนอต่อพื้นที่ของตลาดใหม่ (New market) แทนการรอลำดับการพัฒนาผลิตภัณฑ์โดยสถาบันวิจัยของบริษัท ซึ่งจะทำให้ล่าช้า ไม่ทันต่อการสนองตอบต่อผู้บริโภค (2) การเปิดโอกาสให้นำผลการวิจัยของสถาบันวิจัยอื่นหรือบริษัทอื่น ตามภาพจะเห็นกระแสการไหลเวียนมาจาก Company B มาผสมหรือแทนที่ขั้นตอนการวิจัยและพัฒนาของ Company A เพื่อรองรับต่อตลาดปัจจุบัน

Henry Chesbrough (2003) เรียกการไหลเวียนที่มีการทำงานแบบเปิดกว้างของสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาผลิตภัณฑ์ข้างต้นว่า “…พื้นที่ของความรู้ในกระบวนทัศน์ของนวัตกรรมแบบเปิด (The Knowledge Landscape in the Open Innovation Paradigm)…” ซึ่งเป็นการไหลเวียนแนวคิดการพัฒนาธุรกิจจากทั้งในและนอกของ Company A และ B (ตามภาพข้างต้น) แนวคิดเหล่านี้ต่างมีความสำคัญในการผลักดันให้กิจการมีความก้าวหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งแนวคิด ความเป็นไปได้ และคุณภาพจากภายนอกบริษัทนั้น ได้ก้าวข้ามขีดจำกัดของระบบงานวิจัยเพื่อการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ซึ่งเป็นระบบงานการจัดการนวัตกรรมแบบปิด (centralized R&D silos of the Closed Innovation) โดย Chesbrough เรียกกระบวนการที่เกิดขึ้นใหม่นี้ว่า “นวัตกรรมแบบเปิด” (Open Innovation) (Chesbrough, 2003)

Reference

Chesbrough, H. (2003). Open Innovation: The New Imperative for Creating and Profiting from

Technology. Boston, Massachusetts. Harvard Business School Press